فهرست مطالب مهم
کودکان در حین رشد و تکامل، انواع رفتارها را انجام می دهند و یکی از عادت های رایجی که والدین اغلب متوجه آن می شوند، مکیدن انگشت است. بسیاری از والدین ممکن است تعجب کنند که چرا فرزندشان این رفتار را انجام می دهد و آیا این موضوع جای نگرانی دارد یا خیر. در این مقاله، دلایل مکیدن انگشتان توسط کودکان، پیامدها و راهکارهای مقابله با این عادت را بررسی خواهیم کرد.

چرا کودکان انگشتان خود را می مکند؟
مکیدن انگشت در نوزادان و کودکان خردسال به عنوان یک رفتار خودآرامش دهنده طبیعی در نظر گرفته می شود. معمولاً در دوران نوزادی زمانی که کودکان دستان خود و محیط اطراف خود را کشف می کنند مکیدن انگشت آغاز می شود. برای نوزادان، به عنوان وسیله ای برای تسکین خود عمل می کند و احساس امنیت و آشنایی را ایجاد می کند.
عمل مکیدن شبیه شیردهی است و می تواند برای بسیاری از کودکان احساس آرامش ایجاد کند. همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، مکیدن انگشت می تواند به یک رفتار عادی تبدیل شود که فراتر از دوران نوزادی ادامه می یابد. دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان بزرگتر ممکن است این عادت را ادامه دهند.
اولا، مکیدن انگشت ممکن است همچنان احساس راحتی و امنیت را در طول دوره های استرس یا اضطراب ایجاد کند و می تواند مکانیزمی برای مقابله با احساسات و موقعیت های مختلف باشد. ثانیاً، برخی از کودکان ممکن است وابستگی به مکیدن انگشت به عنوان راهی برای به خواب رفتن داشته باشند، که میتواند به مرور زمان مشکل دار شود.
در حالی که مکیدن انگشت به طور کلی در دوران نوزادی طبیعی و بی ضرر تلقی می شود، مکیدن انگشت طولانی و شدید بیش از چهار یا پنج سالگی ممکن است منجر به مشکلات دندانی و گفتاری شود. علاوه بر این، ممکن است بر رشد فک تأثیر بگذارد و منجر به مشکلات قرار دادن نامناسب زبان شود.
خطرات مکیدن انگشت در کودکان
در حالی که مکیدن انگشت یک رفلکس طبیعی در نوزادان است، برای والدین و مراقبان ضروری است که به طور فعال این عادت را با بزرگتر شدن کودکان متوقف کرده و به آن رسیدگی کنند. درک خطرات احتمالی مکیدن انگشت، مانند مشکلات دندانی، تاخیر در رشد گفتار، افزایش خطر عفونت و پیامدهای اجتماعی، می تواند به والدین کمک کند تا اقدامات مناسب را برای مدیریت این رفتار انجام دهند.

تشویق تکنیکهای تسکیندهنده جایگزین، ارائه تقویتکنندههای مثبت برای عدم مکیدن انگشت، و جستجوی مشاوره حرفهای در صورت لزوم، برخی از استراتژیهایی هستند که میتوان از آنها استفاده کرد. هدف این قسمت از مقاله روشن کردن پیامدهای منفی مکیدن انگشت و ارائه توصیه هایی در مورد نحوه رسیدگی و مدیریت این رفتار در کودکان خردسال است.
- مشکلات دندانی:
یکی از نگرانی های اولیه مرتبط با مکیدن انگشت در کودکان، مشکلات دندانی است. مکیدن مداوم و طولانی مدت می تواند منجر به ناهماهنگی دندان ها شود. فشار وارد شده از طریق مکیدن انگشت شست یا انگشت می تواند باعث بیرون زدگی دندان های جلویی شود و منجر به ایجاد الگوی نادرست بایت شود. این به نوبه خود ممکن است به درمان ارتودنسی در مراحل بعدی زندگی نیاز داشته باشد.
- تأخیر در رشد گفتار:
یکی دیگر از پیامدهای منفی مکیدن انگشت، تاخیر در رشد گفتار است. این عادت طولانیمدت میتواند در شکلگیری صحیح صداها و کلمات اختلال ایجاد کند و منجر به اختلالات گفتاری مانند لب زدن یا مشکلات در بیان شود. از آنجایی که کودکان مهارت های گفتاری و زبانی را از طریق تقلید می آموزند، برای جلوگیری از هرگونه مشکل گفتاری، توجه به مکیدن انگشت در مراحل اولیه بسیار مهم است.
- افزایش خطر عفونت:
کودکان با استفاده از دستان خود دنیای اطراف خود را کاوش می کنند و زمانی که انگشتان به دلیل مکیدن به طور مداوم در دهانشان باشد، خطر عفونت افزایش می یابد. باکتری از سطوح خارجی یا دست خود کودک می تواند وارد دهان شود و منجر به عفونت های دهان و سایر بیماری ها شود. علاوه بر این، قرار گرفتن مکرر در معرض رطوبت بزاق می تواند باعث تحریک پوست یا ترک خوردن در اطراف دهان شود.
- پیامدهای اجتماعی:
در حالی که مکیدن انگشت در نوزادان معمول است، مکیدن انگشت طولانی در کودکان بزرگتر ممکن است منجر به پیامدهای اجتماعی شود. همسالان ممکن است کودکانی را که همچنان به مکیدن انگشتان خود ادامه میدهند مسخره کنند، که به طور کلی منجر به کاهش عزت نفس کودک میشود. علاوه بر این، کودکان بزرگتر ممکن است شرکت در فعالیت هایی مانند ورزش یا موسیقی را که نیاز به استفاده همزمان از دست و دهان دارند، چالش برانگیز بدانند.
مشکلات دندانی و ارتودنسی ناشی از مکیدن شست در کودکان
مشکلات دندانی کودکان می تواند بسیار گسترده باشد از سیاهی لثه کودکان گرفته تا مال اکلوژن و موارد دیگر. اما بسیاری از اوقات این مشکلات تاثیر ژنتیک بر سلامت دندان کودک نیست و میتواند عوامل مختلفی مانند مکیدن دندان باشد.
- مال اکلوژن های دندانی
مکیدن شست بر روی دندان های در حال رشد فشار وارد می کند و منجر به مجموعه ای از مال اکلوژن های دندانی می شود، که شامل موارد زیر هستند؛
- اپن بایت: این عادت میتواند باعث ایجاد فاصله بین دندانهای جلویی بالا و پایین شود و از برخورد صحیح آنها در هنگام بسته شدن دهان جلوگیری کند.
- کراس بایت: مکیدن شست می تواند منجر به ناهماهنگی فک های بالا و پایین شود و منجر به کراس بایت شود که در آن دندان های بالایی در داخل دندان های پایین قرار می گیرند.
- اوربایت: فشار بیش از حد ناشی از مکیدن شست میتواند باعث بیرون زدگی دندانهای جلویی بالایی از حد طبیعی شود و در نتیجه اوربایت افزایش یابد.
- ناهماهنگی دندان های دائمی
مکیدن مداوم انگشت شست می تواند با رویش دندان های دائمی تداخل داشته باشد و منجر به ناهماهنگی آن شود. فشاری که بر روی دندان های شیری وارد می شود می تواند باعث کج شدن یا جابجایی آن ها شود و در هنگام رویش دندان های دائمی باعث ازدحام بیش از حد و فاصله نامنظم شود. این ممکن است بعداً به درمان ارتودنسی مانند بریس یا الاینر برای اصلاح مشکلات تراز نیاز داشته باشد.

روش های پیشگیری از مکیدن انگشت در کودکان
پیشگیری از مکیدن انگشت در کودکان نیازمند رویکردی چندوجهی است که به علل زمینهای میپردازد و جایگزینهای مثبت را ترویج میکند. با درک محرک ها، ایجاد یک محیط پرورشی، تقویت رفتار مثبت و جستجوی راهنمایی های حرفه ای در مواقع ضروری، والدین و مراقبان می توانند به طور موثر از کودکان در ترک این عادت حمایت کنند.
انجام اقدامات پیشگیرانه در حال حاضر می تواند منجر به بهبود سلامت دندان و رفاه کلی کودک در دراز مدت شود. در این پست قسمت، ما در مورد استراتژی های موثر برای جلوگیری از مکیدن انگشت در کودکان، ارتقاء رشد سالم دندان بحث خواهیم کرد.
- پبدا کردن دلایل زمینه ای
قبل از هر چیز، درک اینکه چرا کودکان درگیر مکیدن انگشت می شوند، بسیار مهم است. شناسایی علل ریشه ای، والدین و مراقبان را قادر می سازد تا رفتار را به طور موثر مورد توجه قرار دهند و تغییر جهت دهند. دلایل رایج عبارتند از کسالت، ناامنی، گرسنگی، استرس یا خستگی و … با شناخت و پرداختن به این محرکها، میتوانیم استراتژیهای پیشگیری مناسب را توسعه دهیم.
- جایگزین های مثبت
کودکان را تشویق کنید تا در فعالیت هایی شرکت کنند که توجه آنها را از مکیدن انگشت منحرف می کند. اسباببازیها، پازلها یا کتابهایی که دستها یشان را درگیر میکند، به آنها بدهید. درگیر شدن در فعالیت های بدنی مانند ورزش یا نواختن آلات موسیقی به کودکان کمک می کند تا انرژی خود را به طور مثبت هدایت کنند و تمایل آنها به مکیدن انگشتان را کاهش می دهد.
- محیطی آرام بخش ایجاد کنید
اطمینان از یک محیط آرام و آرام می تواند اضطراب را کاهش دهد و نیاز به مکیدن انگشت را کاهش دهد. یک برنامه روتین ثابت که شامل زمان آرام، تکنیک های آرام سازی و خواب کافی است را ایجاد کنید. ایجاد یک فضای راحت برای کودک خود، بدون سر و صدای زیاد یا هرج و مرج، می تواند به طور قابل توجهی به کاهش عادات مکیدن انگشت کمک کند.
- رفتار مثبت را تقویت کنید
جایزه و پاداش دادن به تلاش های فرزندتان برای پرهیز از مکیدن انگشت می تواند یک انگیزه قوی باشد. تقویت مثبت می تواند شامل قدردانی های شفاهی، پذیرایی های کوچک یا نمودارهای برچسب برای پیگیری پیشرفت باشد. با نشان دادن قدردانی از تلاش های آنها، کودکان تشویق می شوند تا این عادت را ترک کنند.
درمان های پزشکی برای مکیدن انگشت در کودکان
در این قسمت از مقاله، درمانهای پزشکی مختلفی را بررسی میکنیم که به والدین کمک میکنند تا این عادت را در فرزندانشان برطرف کنند. با درک این درمان ها، والدین می توانند تصمیمات آگاهانه ای در مورد مناسب ترین رویکرد برای مدیریت مکیدن انگشت کودک خود بگیرند.
- تجزیه و تحلیل و درمان
- مشاوره با دندانپزشک اطفال: اولین قدم مراجعه به دندانپزشک اطفال است که در زمینه بهداشت دهان و دندان کودکان تخصص دارد. این متخصصان می توانند دندان ها، فک و دهان کودک را بررسی کنند تا مشکلات دندانی موجود یا ناشی از مکیدن انگشت را شناسایی کنند.
- تکنیک های اصلاح رفتار: دندانپزشکان اطفال ممکن است تکنیک های اصلاح رفتار را برای کمک به جلوگیری از مکیدن انگشت توصیه کنند. چنین تکنیک هایی شامل پاداش، تمجید و تقویت مثبت برای جلوگیری از مکیدن انگشتان همراه با یادآوری و راهنمایی ملایم است.
- اسپلینت اکلوزال: در مواردی که مکیدن انگشت منجر به مشکلات تراز دندانی شود، ممکن است اسپلینت اکلوزال تجویز شود. این دستگاههای دهانی سفارشی میتوانند به اصلاح دندانهای نامرتب و جلوگیری از آسیب بیشتر ناشی از این عادت کمک کنند.
- درمان های دارویی
- پوشش ناخن با طعم تلخ: استفاده از یک پوشش ناخن با طعم تلخ می تواند با ایجاد طعم ناخوشایند، مکیدن انگشت را از بین ببرد. این روکش ها برای کودکان بی خطر هستند و می توانند به راحتی توسط والدین یا مراقبان روی ناخن ها اعمال شوند.
- داروها: در برخی موارد، داروهایی برای کمک به ترک عادت مکیدن انگشت تجویز می شود. این داروها با کاهش تمایل کودک به مکیدن انگشتان خود عمل می کنند.
بدون دیدگاه